English
خطبه 206
خطبه از دعاهاى آن حضرت
-
وَ مِنْ دُعاء كانَ يَدْعُو بِهِ عَلَيْهِ السَّلامُ كَثيراًاز دعاهای آن حضرت است که زیاد می خواند
-
الْحَمْدُلِلّهِ الَّذى لَمْ يُصْبِحْ بى مَيِّتاً وَ لا سَقيماً، وَ لا مَضْرُوباً عَلىسپاس خدای را که مرده و بیمار به عرصه روزم درنیاورده، و بدی و بیماری بر
-
عُرُوقى بِسُوء، وَ لا مَأْخُوذاً بِاَسْوَأِ عَمَلى، وَ لا مَقْطُوعاً دابِرى،رگهایم زده نشده، و به بدترین کردارم گرفتار نگشته ام، نه نسلم بریده شده،
-
وَ لا مُرْتَدّاً عَنْ دينى، وَ لا مُنْكِراً لِرَبّى، وَ لا مُسْتَوْحِشاً مِنْ ايمانى،نه از دین برگشته ام، نه منکر پروردگارم هستم، نه از ایمانم دل نگرانم،
-
وَ لا مُلْتَبِساً عَقْلى، وَ لا مُعَذَّباً بِعَذابِ الاُْمَمِ مِنْ قَبْلى. اَصْبَحْتُنه عقلم دچار سرگردانی است، و نه به عذاب امم گذشته گرفتار گشته ام. صبح کردم در حالی که
-
عَبْداً مَمْلُوكاً ظالِماً لِنَفْسى، لَكَ الْحُجَّةُ عَلَىَّ وَ لا حُجَّةَ لى،بنده ای در اختیار مولایم و بر نفس خویش ستمکارم، تو را بر من حجّت است و مرا بر تو حجّت نیست،
-
وَ لا اَسْتَطيعُ اَنْ آخُذَ اِلاّ ما اَعْطَيْتَنى، وَلا اَتَّقِىَ اِلاّ ما وَقَيْتَنى.جز آنچه عطا کنی قدرت گرفتن ندارم، و توان حفظ خود را ندارم مگر تو مرا حفظ کنی.
-
اللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِكَ اَنْ اَفْتَقِرَ فى غِناكَ، اَوْ اَضِلَّ فى هُداكَ،الهی، به تو پناه می برم از اینکه در بی نیازی تو فقیر شوم، یا در هدایتت گمراه گردم،
-
اَوْ اُضامَ فى سُلْطانِكَ، اَوْ اُضْطَهَـدَ وَ الاَْمْـرُ لَـكَ.یا در سلطنتت مورد ستم واقع شوم، یا به خواری نشینم و حال اینکه امر به دست توست.
-
اللّهُمَّ اجْعَلْ نَفْسى اَوَّلَ كَريمَة تَنْتَزِعُها مِنْ كَرائِمى، وَ اَوَّلَبار خدایا، جانم را اوّل عضو باارزشی از اعضای باارزشم قرار ده که از من می ستانی، و نخستین
-
وَديعَة تَرْتَجِعُها مِنْ وَدائِع ِ نِعَمِكَ عِنْدى.ودیعـه از ودایـع نعمتت بر من که بـاز می گـردانی.
-
اللّهُمَّ اِنّا نَعُوذُ بِكَ اَنْ نَذْهَبَ عَنْ قَوْلِكَ، اَوْ نُفْتَتَنَ عَنْ دينِكَ،خداوندا، به توپناه می بریم ازاینکه از گفته تو بیرون رویم، یا از دینت روگردانده به گمراهی افتیم،
-
اَوْ تَتايَعَ بِنا اَهْواؤُنا دُونَ الْهُدَى الَّذى جاءَ مِنْ عِنْدِكَ.یا پیش از هدایتـی که از جانب تو آمـده هواها و هوسـها به ما دسـت یابد.
