فراز 23 از دعای 1 ( سهولت و آسانی تکالیف در اسلام )

زيرا امتهاى گذشته بدين آسانى از مغفرت الهى برخوردار نبودند. فما هكذا كانت سنته فى التوبه لمن كان قبلنا. امتهاى گذشته تا دامان به گناه مى‌آلودند بى‌درنگ كيفر مى‌ديدند، اين ما هستيم كه در پناه رحمت و مرحمت وى همواره درهاى غفران را به روى خويش گشاده مى‌بينيم و توبه صد بار شكسته بار ديگر تجديد مى‌كنيم و بار ديگر به تشريف آمرزش افتخار مى‌يابيم. بر ضعف و مسكنت ما ترحم فرمود و بار سنگين وظايف را بر گردن ما سبكتر گذاشت و ما را از تحمل آنچه درخور طاقت ما نبود معاف فرمود. امضاء فرمود كه بيش از وسع خويش به اداى تكليف نپردازيم و به رنج و مشقت فرو نيفتيم. ولى در برابر اين تخفيف دهان ما را از بهانه‌گوئى و عذرخواهى فرو بست. از فروغ خورشيد عقل و عرفان راه را از چاه بر چشم ما آشكار كرد تا آن كس كه با سر به چاه فرو مى‌افتد بيهوده لب به بهانه و معذرت نگشايد.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.