فراز 8 از دعای 12 ( غنیمت شمردن فرصت توبه )

و گناهان او بزرگ شده تا همان زشتى گناه بزرگتر شده و به سوى بندگان برگشته. بارالها بندگانت حق تو را نشناختند، و از اطاعت تو سرباز زدند تا مهلت آنها منقضى شد و عمر آنها به سر آمد و يقين كردند كه چه گناهانى بزرگ مرتكب شده‌اند، و اين معاصى دره عميقى بين آنها و تو بوجود آورده و راه را به روى خود بسته‌اند اما باز گريزگاه و ملجا و پناهى جز تو ندارند آنها روى به تو آورده و دست انابه و تضرع و زارى دراز كرده و از روى خلوص نيت توبه مى‌كنند، در اين موقع است كه قلبهاى پاك متوجه عواطف تو مى‌شود و با صداى لرزان و آهسته در حال فروتنى و خشيت به دربار تو عرض حاجت مى‌كنند،

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.