فراز 14 از دعای 20 ( پناه بر خدا از ظلم کردن و ظلم دیدن )

پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست، و مگذار كه بر من ستم رود در حالى كه تو بر جلوگيرى از ستم توانايى، و نيز روا مدار كه من ستم كنم در حالى كه تو مى‌توانى مرا از ستم باز دارى و تا راه هدايت تو باز است نپسند كه در گمراهى بمانم، و نخواه كه من نيازمند شوم در حالى كه وسعت زندگيم از جانب تو است. و تا دارائيم از سوى تو است مرا از طغيان و عصيان بازدار.

در جملات و عبارات عرشى و ملكوتى بخشهاى اول اين دعاى شريف به مسئله ستم و ستمگرى، و فقر و تهيدستى و وسعت رزق، و طغيان و معصيت، و دعا و مناجات، و اعتدال و ميانه‌روى، و صفات عباد صالح حق به طور مفصل اشاره شد، بنابراین در فرازهاى نورانى بالا به ترجمه اكتفا مى‌كنم و از حضرت محبوب مى‌خواهم ما را به آنچه مورد رضا و خوشنودى اوست آراسته فرمايد.