فراز 15 از دعای 20 ( چیزی جز احسان الهی برای انسان نیست )

خدايا به سوى آمرزش تو وارد گشتم و به جانب گذشت تو آهنگ كردم. و به سوى چشم‌پوشى تو بار شوق خود را بستم و به فضل و كرم تو اعتماد نمود و چيزى كه موجب آمرزش تو باشد در نزد من نيست و نه در كردام چيزى است كه مستحق عفو تو گردم و چيزى براى من نمانده پس از اينكه خود را محكوم كردم جز فضل تو، پس درود فرست بر محمد و آلش و بر من تفضل فرما،

در جملات و عبارات عرشى و ملكوتى بخشهاى اول اين دعاى شريف به مسئله ستم و ستمگرى، و فقر و تهيدستى و وسعت رزق، و طغيان و معصيت، و دعا و مناجات، و اعتدال و ميانه‌روى، و صفات عباد صالح حق به طور مفصل اشاره شد، بنابراین در فرازهاى نورانى بالا به ترجمه اكتفا مى‌كنم و از حضرت محبوب مى‌خواهم ما را به آنچه مورد رضا و خوشنودى اوست آراسته فرمايد.