فراز 16 از دعای 20 ( لزوم بیان هدایت‌های الهی )

پروردگارا، و زبانم به هدايت گوياى فرماى و تقوا را به قلبم الهام نماى و مرا به انجام هر چه پاك‌تر است موفق دار، و به آنچه پسنديده‌تر است بگمار.

در جملات و عبارات عرشى و ملكوتى بخشهاى اول اين دعاى شريف به مسئله ستم و ستمگرى، و فقر و تهيدستى و وسعت رزق، و طغيان و معصيت، و دعا و مناجات، و اعتدال و ميانه‌روى، و صفات عباد صالح حق به طور مفصل اشاره شد، بنابراین در فرازهاى نورانى بالا به ترجمه اكتفا مى‌كنم و از حضرت محبوب مى‌خواهم ما را به آنچه مورد رضا و خوشنودى اوست آراسته فرمايد.