بار خدايا، پرهيز از دنيا را ره توشهام، دستيابى به رحمتت را مقصد سفرم، خشنوديت را سرايم، و بهشتت را جايگاهم گردان.
مرا توانى ده كه بار رضايت را بر دوش كشم، و از هر كه گريزم در تو گريزم، و همان چيزى را كه نزد توست خواهم، دلم را از بد سيرتان به بيم افكن، و انس با خود و دوستان اهل طاعتت را استوار كن در من.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.