در اين جهان، پرهيزگارى را توشهى راهم ساز، و چنان كن كه سرانجام اين راه رحمت تو باشد، و تنها در آنچه خشنودى تو در آن است وارد شوم، و بهشت تو جايگاه من گردد. مرا نيرويى ده كه بار خشنودى تو را به دوش كشم، و چنان كه تنها به سوى تو بگريزم و به آنچه نزد توست رغبت ورزم، و در دلم انداز كه از مردمان بدكردار بترسم، و نصيبم كن كه با تو و دوستان تو و بندگان فرمانبرت خو بگيرم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.