احسانگرا، اگر روى لطف خويش از من برتابى، يا اينكه احسان خويش از من دريغ دارى، يا روزنه روزى خويش را بر من فروبندى، يا رشته مهر خويش با من بگسلى، مىدانى كه در آرزويم جز به تو، روى به كس نيارم، و جز از خزائن تو از كس يارى نخواهم. زيرا كه مىدانم، من بنده تو، و عنان و اختيارم به دست تو است.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.