با فرمانت مرا فرمانى نيست، حكمت دربارهى من روان و قضايت در حق من به آئين عدل است، و بيرون رفتن از قلمرو سلطنت تو، نمىتوانم، وبر تجاوز از قدرتت، توانايى ندارم، و به جلب محبتت قادر نيستم. و به خشنوديت نمىرسم، و به خزانههاى رحمتت دست نمىيابم، مگر به مدد اطاعت تو و رحمت سرشار تو.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.