با وجود فرمان و دستور تو براى من امر و فرمانى نيست؛ دستور تو در مورد من گذرا، و حكم و تقدير تو دربارهى من دادگرى و عدل است. و مرا توانايى بيرون رفتن از سيطره و تسلط تو، و يارايى تجاوز و پا بيرون گذاشتن از قدرت تو نيست، و به جز با فرمانبرى از تو و با زيادى رحمتت نمىتوانم لطف و محبت تو را به خود جلب كرده و به خوشنودى تو و به چيزى كه پيش تو است دست يابم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.