بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و چنان مكن كه سپاسگزارى در برابر نعمتت را فراموش كنم، يا از ذكر احسان و بخشش تو غافل شوم يا از استجابت دعايم- هر چند به تاخير افتد- نوميد گردم، چه در مسرت باشم يا اندوه، چه در سختى باشم يا آسايش، چه در عافيت به سر برم يا در بلا، چه در توانگرى باشم يا بينوايى چه در فراخى نعمت باشم يا در تنگى معيشت و چه در فقر يا غنا.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.