خدايا! بر محمد و آل او رحمت فرست، و چنانم دار تا در نعمتى كه به من عطا نمودى، فراموشت نكنم، و از احسانت، در موردى كه آزمايشم فرمودى، غافل نباشم، و از استجابت دعايم و گرچه به تاخير افتد، نااميد نگردم، چه در خوشى باشم چه در ناخوشى، در سختى يا رفاه، در سلامت يا بلاء، در شدت حاجت يا در آغوش نعمت، در وقت تمكن يا تنگدستى، در نياز يا توانگرى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.