و سدى پيش وى نه تا ديدهاش مرا نبيند و گوش وى ياد كرد مرا نشنود و قفل بر دل وى نه كه ياد من در آن نيايد و زبانش را از بردن نام من گنگ گردان و بر فرقش كوب و عزتش را مبدل به خوارى كن و جبروت وى را در هم شكن تا گردن كج نمايد و باد غرورش بنشيند و من از همهى زيانها و گزندها و چشمك زدنها و طعنهها و غيبتها و رشگها و دشمنى و بندها و دامها و پيادگان و سواران وى ايمن مانم، همانا تويى شكستناپذير توانا.
.استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا اینجا را کلیک کنید