و در فراروى بدخواه من سدى قرار ده كه چشم او را از ديدن من كور و گوش او را از شنيدن نام من كر و دل او را هنگام بدخواهى من قفل كند، و زبانش را از بدگويى من باز دارد، و سر او را به (سنگ) مذلت بكوبد، و عزتش را به خوارى بدل كن، بزرگى او را در هم بشكند، و گردنش را به طوق ذلت در آورد، و (بساط) خودخواهى او را بر هم زند و مرا از تمامى زيانها و آسيبهاى او- اعم از طعن و سخنچينى و غيبت و حسد و دشمنى- برهاند و از دام و كمند پيادهها و سوارههاى آن در امان دارد، زيرا كه تو غالب و توانايى.
.استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا اینجا را کلیک کنید