و يكباره به سويت در پناهت
كف حاجت گشودم پيشگاهت
بود بيهودگى اين سوى و آن سوى
كه محتاجى به محتاج ديگر روى
گدايى حلقهى در بر گدايى
زند در يوزگى بهر گدايى
من اين كردار مقرون بر سفاهت
و دورى ديدم از عقل و درايت
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.