پيش از اين كه كسى را بخوانم، تو را مىخوانم و بس؛ در حالى كه تنها اميد من به توست و هيچ كس را با تو شريك نمىدانم، و كسى را در دعايم با تو برابر نمىبينم و در خواندنم با تو همراه نمىگيرم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.