و بر فرشتهاى كه با صداى راندن او و غرش رعد و برق به گوش مىرسد و آنگاه تخت روان ابر با آن صدا به شنا درمىآيد و شعلههاى برقها از ميان ابرها بيرون مىجهد و مىدرخشد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.