(بارالها!) من اينك در اين موقعيت (دشوار و نااميدكننده) به پناه تو آمدههام و از تو زينهار مىطلبم و بر گناهان خود معترفم، بنابراين (از لطف و احسان و
گذشت تو چشم آن دارم كه گسترهى) فضل و بزرگوارى تو بر من تنگ نگيرد و عفو (دامنهدار) تو شامل حال من گردد، تا (در شمار) محرومترين بندگان تو به كار تو و نااميدترين كسى كه به درگاه (لطف و احسان) تو روى آورده است نباشم، و مرا بيامرز كه تو بهترين آمرزندگانى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.