و اكنون در مقام بندهاى قيام كردهام كه از نفس خويش شرم همى دارد و الطاف خداوندى تو را شكر همى گذارد. به درگاه تو با جانى ترسناك و گردنى فرو افتاده و پشتى از فشار معاصى و منكرات خم شده ايستادهام. اى پروردگار من در چنين حال هم به بخشايش تو اميدوارم و هم از عقوبت تو هراسان.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.