آتشى كه استخوانها را مىپوشاند، و ساكنين خود را با آب جوشان سيراب مىكند، آتشى كه اگر كسى در برابرش تضرع و زارى نمايد چيزى برايش باقى نمىگذارد، و به كسى كه از آن درخواست مهربانى نمايد رحم نمىكند، و قادر بر تخفيف نيست از كسى كه در برابرش خشوع مىكند و سر تسليم فرود مىآورد، و از ساكنان خود با سوزندهترين عذاب و كيفر دردناك و با شديدترين وضع استقبال مىكند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.