پس (اى خداوند بى نياز!) بر محمد و آل او درود فرست و ما ر از ثروتى بهرهمند ساز كه فانى و نابود نمىگردد و ما را به عزتى بنواز كه از ميان نمىرود، و ما را به ديار جاودانهاى رهسپار كن (كه ويرانى نپذيرد)، چرا كه تو آن خداوند يكتا و بىنياز و انبازى كه نه فرزندى دارد و نه فرزند كسى است و تو را همتا و همانندى نبوده و نيست.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.