بار الها، خشكى سرزمينهاى ما را به سقايت خود برطرف ساز و وسوسههاى دلهامان را به ارزاق خود بيرون كن و ما را از خود به غير سرگرم منما. و ماده احسانت را، از همهى ما مبر. زيرا بىنياز آن است كه تو او را بىنياز كنى. و سالم كسى است كه تو او را (از بلا) نگاهدارى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.