فراز 7 از دعای 36 ( نعمت‌های الهی )

معبودا، تنها توئى كه نعمت بسيار دهى و بس احسانگر و بى‌مثالى. توئى كه شكر ناچيز ما را مى‌پذيرى و پاداش اين سپاس مى‌دهى، و نيكوتر از تو نكوگرى نيست، و بيش از تو هيچ كس چنين كريمانه احسان نكند، و جز تو اى خداى بزرگ، هيچ معبودى نباشد. همه رو به سوى تو آوريم جز سوى تو ما را هيچ راهى نيست.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.