اين- اى معبود من!- حال كسى است كه جامهى طاعتت را پوشيده، و سرنوشت او است كه در بندگى و عبادتت كوشيده است، و اما آن كس كه نسبت به امر تو عصيان ورزيده، و نهيت را مرتكب شده، پس تو در انتقامش شتاب نكردى، تا مگر حالتى را كه در نافرمانىات دارد، به حال بازگشت به طاعتت مبدل سازد، و راستى كه او در اولين لحظهاى كه بر نافرمانىات عازم گشت، مستحق تمام عقوبتهائى شد كه براى همه آفريدگانت مهيا ساختهاى،