فراز 6 از دعای 37 ( پاداش عظیم الهی )

جزاى بسيار مى‌دهى عمل اندكى را كه پذيرفته‌اى و طاعت و فرمانبرى كمى را پاداش مى‌دهى تا اينكه گويا شكر بندگانت كه پاداششان را بر آن لازم گردانيده‌اى و جزاى آنان را از آن بزرگ نموده‌اى كاريست كه بى تو بر امتناع و باز ايستادن از آن قدرت دارند پس از اين رو آنها را پاداش داده‌اى، يا سبب آن سپاسگزارى به دست تو نبوده پس از اين رو اينان را مزد داده‌اى،

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.