سپس مرا از آنچه كه حكم و فرمان تو آن را در حق من ايجاب مىكند و مىطلبد نگاهدار. و مرا از آنچه كه دادگرى و عدل تو به آن حكم مىكند خلاصم كن. پس به يقين، توان و نيروى من تاب عذاب و تحمل كيفر تو را ندارد. و طاقت و دوام من با خشم تو برابرى نكرده و در برابر ناخشنودى تو ايستادگى ندارد. پس اگر تو بخواهى براى من به حق سزاست و جزا دهى هر آينه هلاك و نابودم سازى. و اگر بخواهى با مهربانى و رحمتت مرا نپوشانى تباه و سر به نيستم كنى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.