مر آنان تو اى داور بىنياز
به خشنودى خويش خوشنود ساز
بر آنها كه بهر تو اى كردگار
بريدند دل را ز شهر و ديار
رها كرده راحت به رنج آمدند
به دنبال اين طرفه گنج آمدند
ز درياى رحمت رسان قطرهاى
از آن كان نعمت بده بهرهاى
ستم بيش ديدند در هر گذار
پى عزت دين پروردگار
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.