پس هرگاه آن را بر ما حاضر نمودى و به ما واقع ساختى ما را به آن نيكبخت گردان در حالى كه زيارت و ديداركننده (آمدنش از روى مهربانى) باشد، و ما را به آن انس ده در حالى كه از راه رسد، و ما را به مهمانى آن بدبخت مكن، و از ديدارش خوار و رسوا و سر به زير مفرما، و آن را درى از درهاى آمرزش خود و كليدى از كليدها (وسيلهاى از وسيلهها)ى رحمت خويش گردان
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.