بنابراين تو را به خاطر نعمتهايت ياد كردند و فضل و احسان ترا سپاس گزارند و به سبب فرمانت تو را خواندند و براى رضاى تو و فزونى نعمتها صدقه دادند و در همين صدقه دادن بود كه رهايى از خشمت و رستگارى به سوى رضايت را به دست آوردند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.