فراز 25 از دعای 46 ( اراده و قدرت مطلق خداوند )

پروردگارا قصد آن دارم كه به آستان تو آيم و عطاى نيكو از تو مى‌خواهم. خداوندا رحمت فرست بر محمد و آل او و راز مرا بشنو و اجابت فرما نياز مرا و روز مرا به نااميدى به آخر مرسان دست رد بر پيشانى من مگذار و درخواست مرا مستجاب فرما كه با اكرام از دربار تو بازگردم و باز توفيق ده كه به دربار تو بيايم. خدايا تو تنگدست نيستى و هر چه بخواهى مى‌توانى انجام دهى و عاجز از مسئول بندگان نيستى تو بر هر چيز قادرى و قدرت و توانائى جز به ياورى تو بر احدى نيست، هيچ حول و قوه‌اى بالاتر و برتر از حول و قوه‌ى تو نيست، زيرا تو صاحب عظمت و جلال و جبروتى. اى خداوند قديم و لايزال اى كريم و ذاالعطاء و ذوالجلال اى لطيف جرم بخش و عيب پوش اى ز عشقت عاشقان اندر خروش عارفان را شش جهت سوى تو است عرش و فرش رهروان كوى تو است اى وراى عقل و دانش ذات تو صد هزاران همچو يوسف مات تو اى ز پيدائى نهان از هر نظر وى ز تو بينائى نور و بصر اى خداوند رحيم و ذوالكريم اى پديد آرنده خلق از عدم گر نكردى قدرت خود آشكار پيه را با نور بينائى چه كار امتزاج نور و ظلمت كار توست وين صنايع آيت و آثار توست در رهت پير خرد حيران و دنگ پاى عقل از درك ذاتت گشته لنگ عقل اول ما عرفنا چون بگفت حرفهاى ما سپس ژاژ است و مفت آن كه جبريلش ثنا خوانى كند از جلالت دم ز حيرانى زند آن كه دارد در دو عالم سرورى پيش خورشيد رخت شد مشترى بندگانت جمله در سوز و گداز عاشقانت جان فشان و پاكباز اى نهان از چشم و اندر دل پديد انت اقرب ليك من حبل الوريد طوطى‌

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.