اكنون كه چنين است، اين منم كه آهنگ درگاه تو دارم و استقبال نيكوى تو را مىطلبم. پس بر محمد و دودمانش درود فرست، و راز دلم را بشنو، و خواندم را پاسخ ده، و روز مرا به ناكامى پايان مده، و در خواهشم دست رد بر سينهام مزن، و رفتنم را از درگاه تو و بازآمدنم را به سوى تو، گرامى دار؛ زيرا كه در آنچه اراده كنى، دچار تنگنا نمىشوى، و از برآوردن خواهشها درنمىمانى، و تو بر هر چيز توانايى؛ و هيچ جنبش و نيرويى نيست، جز به خداوند والاى بزرگ.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.