فراز 104 از دعای 47 ( لغزش و رسوایی )

و مثل كسى كه از چشم عنايت تو افتاده و دست تو جامه‌ى شوربختى بر تنش پوشانده است، از درگاه خود دور مساز، بلكه دستم را بگير و از افتادن فرو افتادگان و دلهره‌ى گمراهان و لغزش فريب‌خوردگان و گرداب مرگ هلاك‌شدگان، نجاتم ده،

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.