بار خدايا، آن روز كه مرا براى ديدار خود از گور برمىانگيزى، خوارم مگردان و در نزد اولياى خود رسوايم مساز و ذكر خود از ياد من مبر و زبان شكر و سپاس خويش از من مگير، بلكه در حالات سهو و بىخبرى، آن هنگام كه جاهلان از سپاس نعمتهايت غافلند همواره شكر و سپاس خويش بر زبان من جارى فرماى و مرا الهام كن كه در برابر نعمتى كه مرا دادهاى سپاست گويم و به آن خيرات كه مرا فرستادهاى معترف آيم.