و در روز رستاخيز لقايت مرا شرمنده مساز. و در پيش روى دوستانت رسوايم منماى و يادت از قلبم هرگز نزداى. بلكه در وقت بى خبرى و غفلت، آنگاه كه بىخبران از شكر تو غافلند، شكرگزارى نعماتت همراهم ساز، و ثنا گفتن بر آنچه عطايم كردهاى و اعتراف به آنچه ارزانيم داشتهاى در دلم انداز.