فراز 123 از دعای 47 ( شب‌زنده داری )

شبم را آباد گردان با بيدارى‌ام براى عبادت تو، و تنها شب زنده‌دارى كردنم براى تو، و مردم گريزى و مأنوس شدنم با تو، و فرود آوردن بار نياز خود بر درگاه تو، و پى‌درپى خواهش كردنم براى رهايى از آتش دوزخ، و پناه بردنم به تو از عذابى كه اهلش در آن گرفتارند.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.