فارسی
فراز 124 از دعای 47 ( پناه بردن به خدا از سرکشی و کیفر )
وَ لَا تَذَرْنِي فِي طُغْيَانِي عَامِهاً ، وَ لَا فِي غَمْرَتِي سَاهِياً حَتَّى حِينٍ ، وَ لَا تَجْعَلْنِي عِظَةً لِمَنِ اتَّعَظَ ، وَ لَا نَكَالًا لِمَنِ اعْتَبَرَ ، وَ لَا فِتْنَةً لِمَنْ نَظَرَ ، وَ لَا تَمْكُرْ بِي فِيمَنْ تَمْكُرُ بِهِ ، وَ لَا تَسْتَبْدِلْ بِي غَيْرِي ، وَ لَا تُغَيِّرْ لِي اسْماً ، وَ لَا تُبَدِّلْ لِي جِسْماً ، وَ لَا تَتَّخِذْنِي هُزُواً لِخَلْقِكَ ، وَ لَا سُخْرِيّاً لَكَ ، وَ لَا تَبَعاً إِلَّا لِمَرْضَاتِكَ ، وَ لَا مُمْتَهَناً إِلَّا بِالِانْتِقَامِ لَكَ .
و مرا در سركشى و طغيانم سرگردان، و در مستى و پوشيدگى عقلم بى خبر و فراموشكار، لحظه‌اى وامگذار.
و مرا اسباب پندگيرى براى آن كه در پى پند باشد، و وسيله‌ى عبرت براى كسى كه جوياى عبرت باشد، و آزمايش براى فردى كه انديشه و تدبر نمايد، قرار نده. و در ميان كسانى كه به آنها مكر مى‌كنى و در كمين آنها مى‌نشينى با من مكر مكن و غافلگيرم منما. و ديگرى را به جاى من برنگزين. و اسم و نامم را تغيير نده. و جسم و تنم را تبديل و دگرگون مساز. و مرا اسباب خنده و تفريح براى آفريدگانت، و وسيله‌ى استهزا و مسخره در پيش خودت مگير. و چنانم كن كه تنها بدنبال رضايت تو و تنها در طلب انتقام از دشمنان تو، باشم.
استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - سيد احمد سجادی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
