فارسی
فراز 13 از دعای 47 ( ویژگی خلقت الهی )
أَنْتَ الَّذِي قَدَّرْتَ كُلَّ شَيْ‌ءٍ تَقْدِيراً ، وَ يَسَّرْتَ كُلَّ شَيْ‌ءٍ تَيْسِيراً ، وَ دَبَّرْتَ مَا دُونَكَ تَدْبِيراً
اين تو بودى كه در فجر هستى قلم تقدير و تدبير بر لوح قضا مى‌كشيدى و اين تو بودى كه بر سرنوشتها امضا مى‌گذاشتى. عالم وجود مولود اراده‌ى توست و مشيت علياى توست كه آسمان و زمين و دريا و دشت و آدمى و پرى و دد و ديو پديدار كرده است.
استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - سيد احمد سجادی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
