فارسی
فراز 131 از دعای 47 ( دست گدایی و نیاز نزد کسی دراز کردن )
وَ لَا تُحْبِطْ حَسَنَاتِي بِمَا يَشُوبُهَا مِنْ مَعْصِيَتِكَ ، وَ لَا خَلَوَاتِي بِمَا يَعْرِضُ لِي مِنْ نَزَغَاتِ فِتْنَتِكَ ، وَ صُنْ وَجْهِي عَنِ الطَّلَبِ إِلَى أَحَدٍ مِنَ الْعَالَمِينَ ، وَ ذُبَّنِي عَنِ الِْتمَاسِ مَا عِنْدَ الْفَاسِقِينَ .
بر نيكوييهاى من به سبب آن معصيتها كه بدان آميخته گرديده است، خط بطلان مكش و جمعيت خاطر مرا در خلوت با خويش با آزمايش و بلا بر مياشوب و آبروى مرا از خوارى طلب از هر كس از جهانيان كه باشد بپاى و مرا از خواهش چيزى كه نزد فاسقان است بازدار
استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - سيد احمد سجادی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
