خدايا! تو در هر زمان، دينت را به وسيلهى پيشوايى، تاييد فرمودى كه او را (به عنوان) مقام رهبرى براى بندگانت، و نورافكنى درخشان در شهرهايت به پا داشتى، پس از آنكه ريسمان پيمان او را به پيمانت پيوستى، و او را وسيلهى دستيابى به خرسندىات ساختى، و اطاعتش را واجب فرمودى، و از نافرمانىاش برحذر داشتى، و به پيروى از اوامرش، و خوددارى در برابر نهيش، و اينكه كسى بر او سبقت نگيرد، و هيچ كس، از وى باز پس نماند، فرمان دادى، پس او حافظ و نگهدار پناهندگان، و قلعهى متين و ملجاء مومنان، و وسيلهى تمسك متمسكان، (و زيبايى و ارزش) و جمال جهانيان است.