خدايا، تو در هر زمان دين خود را به وسيلهى پيشوايى نيرو بخشيدهاى كه او را چونان نشان هدايت پيش چشم بندگانت به پا داشتهاى، و در سرزمينهاى خود علم راه قرارش دادهاى، پس از آن كه رشتهى وجود او را به رشتهى وجود خود گره زدهاى، و او را وسيلهى خشنودى خود ساختهاى، و پيروىاش را لازم گرداندهاى، و از نافرمانىاش برحذر داشتهاى، و به اطاعت فرمانهايش و پرهيز از نهىهايش امر كردهاى، و فرمودهاى كه هيچ كس نبايد بر او پيشى گيرد يا از او واپس ماند، و اوست كه پناهجويان را در پناه خود نگه مىدارد، و پناهگاه مؤمنان است، و رشتهى نجات آويختگان، و حسن جمال هستىها.