بار خدايا! به تحقيق تو دينت را در هر روزگار و زمانى به وسيلهى امام و پيشوايى كه او را براى بندگانت نشانه و علامت و در شهرهايت مناره و جايگاه رهيابى قرار دادى،يارى نمودهاى. پس از آن كه ريسمان آن امام را به ريسمان خودت پيوسته، و او را وسيلهى خوشنوديت قرار دادى. و فرمانبرى و طاعت او را واجب ساختى. و از نافرمانى بر او برحذر داشته و ترساندى، و به امتثال امر و دستورش، و به نهى پذيرى در مقام نهى و بازداشتنش امر كردى. و به اين كه كسى از او پيشى نگيرد، و احدى از او عقب نماند، فرمان دادى. پس اوست نگهدار پناهندگان، پناه مؤمنان، دستگيرهى چنگ زنندگان، و روشنى عالميان.