فارسی
فراز 61 از دعای 47 ( سپاس نعمت ولی و امام )
اللَّهُمَّ فَأَوْزِعْ لِوَلِيِّكَ شُكْرَ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيْهِ ، وَ أَوْزِعْنَا مِثْلَهُ فِيهِ ، وَ آتِهِ مِنْ لَدُنْكَ سُلْطَاناً نَصِيراً ، وَ افْتَحْ لَهُ فَتْحاً يَسِيراً ، وَ أَعِنْهُ بِرُكْنِكَ أَلْأَعَزِّ ، وَ اشْدُدْ أَزْرَهُ ، وَ قَوِّ عَضُدَهُ ، وَ رَاعِهِ بِعَيْنِكَ ، وَ احْمِهِ بِحِفْظِكَ وَ انْصُرْهُ بِمَلَائِكَتِكَ ، وَ امْدُدْهُ بِجُنْدِك الْأَغْلَبِ .
بار خدايا پس (چون براى تو در هر روزگارى پيشوائى است به اين صفات) به ولى (اولى به تصرف در امور مومنين) خود (كه امام اين زمان است) شكر و سپاس آنچه را بر او نعمت داده‌اى الهام نما (اين جمله دعاء است براى امام هر زمان، و بيان امام- عليه‌السلام- در اينجا در زمان امامتش اشاره به خود بوده سپس امام هر زمانى، و مقصود تعليم و ياد دادن به شيعيان است) و مانند آن شكر و سپاس را (بر آنچه به ما نعمت داده‌اى) به سبب آن حضرت به ما الهام كن، و او را از جانب خود سلطنت و توانائى (يا حجت و برهان آشكارى) كه (او و شيعيانش را) يارى‌دهنده است عطا فرما، و براى او (هر مشكل و بسته شده‌اى را) بگشاى گشودن آسانى (كه رنج در آن نباشد) و او را به تواناترين تكيه‌گاه خود يارى ده، و توانائيش (يا پشتش) را محكم و استوار گردان، و بازويش را توانائى بخش (او را كمك فرما) و به ديده‌ى (مراقبت) خود رعايت و حفظش كن، و به نگهداريت نگهدارش، و به فرشتگانت (در هر زمان يا هنگام جهاد چنانكه جدش رسول خدا- صلى الله عليه و آله- را در جنگ بدر يارى كردند) ياريش نما، و به لشگر و سپاهت (مومنين و جهادكنندگان در راهت) كه غلبه‌كننده‌ترين (لشگرها)اند كمكش فرما
استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - سيد احمد سجادی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
