فراز 67 از دعای 47 ( هدایت و ارشاد الهی )

بار خدايا، و من آن بنده‌ى تو هستم كه پيش از آن كه او را بيافرينى و پس از آن كه او را آفريدى، او را نعمت عطا فرموده، پس او را از كسانى قرار دادى كه راهنمايى كردى به دين خود، و براى انجام حق خويش توفيقش دادى، و او را به ريسمان استوار خود نگاهداشتى، و در حزب خويشتن درآوردى و به دوستدارى دوستانت (پيروان راه حق) و دشمنى دشمنانت رهبرى فرمودى.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.