و اكنون اين منم در پيشگاه تو در حالى كه خوار و كوچك، شكسته و فروتن، و ترسان و لرزان ايستادهام كه به گناهان بزرگى كه بر دوش دارم و به لغزشها و خطاهاى زيادى كه انجام دادهام اقرار مىكنم، و از گذشت تو امان مىخواهم. و به آمرزش و رحمتت پناه مىبرم. يقين و باورم كه امان دهندهاى مرا از تو امان نمىدهد. و جلوگيرى كننده و بازدارندهاى مرا از تو بازنمىدارد.