فراز 88 از دعای 47 ( درخواست اجر وفاکنندگان )

و به وسيله‌ى چيزى كه با آن، كسى را كه به عهد و پيمان تو وفا كرده، و خود را درباره‌ى تو به رنج واداشته و در طلب خوشنودى تو خود را خسته كرده و نهايت كوشش را انجام داده است، كفايت مى‌كنى، مرا نيز، خود كفايت كن و به ديگران وامگذار.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.