خدايا! اين مقام (مقام امامت و خطابه در عيد قربان (و فطر) و جمعه، كه مقامى ارجمند، از شئون رهبران الهى، و منصب پيشواى معصوم- صلوات الله و سلامه عليه- است. مترجم) مخصوص خلفاى تو و برگزيدگانت (و جايگاه امناى تو) مىباشد، و جايگاه امناى تو را در درجهى رفيعى كه به ايشان اختصاص دادى، (غاصبان) به غارت بردند، و تو خود، چنين مقدر نمودهاى، فرمان و دستور تو مغلوب نمىگردد، و از تدبير حتمىات- هر گونه و هر زمان كه خواسته باشى- تجاوز نخواهد شد، و براى حكمتى كه تو بهتر مىدانى (چنين مقدر فرمودهاى)- تو در آفرينش (يا در آفريدگانت. مترجم) و ارادهات، مورد اتهام نيستى- تا آنجا كه (بر اثر گسترش اين غارت و غصب) برگزيدگانت و خلفاى تو مغلوب، و مقهور، و از حق خود، محروم و دور گشتند، مىبينند كه حكم تو تغيير داده شده، و كتاب تو، به كنارى افتاده، و واجباتت، از آئينى كه تعيين فرمودهاى، به تحريف و انحراف كشيده، و سنتهاى پيامبرت (ص) متروك مانده است.