فراز 1 از دعای 49 ( توفیق الهی در شناخت و پرهیز از گناهان )

اى خداى من تو مرا هدايت فرمودى (و به نور هدايت دلم را روشن ساختى) باز غفلت كردم به لهو و لعب پرداختم تو مرا پند و اندرز دادى و من پند (مشفقانه‌ى تو را) از سخت دلى نپذيرفتم تو با من بخشش و نيكوئيها كردى و باز نافرمانى كردم سپس شناختم آنچه تو شناسانيدى به من از بازگشتت به عفو و بخشش باز از تو آمرزش طلبيدم از لغزش خود به توبه برگشتم ديگر بار (به وسوسه نفس و شيطان) به سوى گناه و نافرمانى بازگشتم باز هم تو به كرمت پرده‌پوشى كردى پس بارى اى خداى (مهربان من) تو را حمد و ستايش مى‌كنم‌

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.