خداى من! (به راه راست) هدايتم كردى ولى من به كارهاى بيهوده سرگرم شدم، و اندرزم دادى ولى من سنگدل شدم (و پند تو را نشنيده گرفتم)، و بهترين نعمتها را ارزانى من داشتى ولى (من به جاى سپاسگزارى) به نافرمانى تو برخاستم، سپس به خاطر معرفت و شناختى كه به من عنايت فرمودى به لطفى كه در حق من كرده بودى آگاه شدم و به طلب آمرزش روى آوردن و تو از خطاى من در گذشتى، دوباره به گناه روى آوردن و تو آن را پوشاندى (و رسوايم نخواستى)، پس اى خداى من! سپاس تنها تو را سزا است.