و چه بسيار ابرهاى اندوهبارى را كه از (آسمان زندگى) من درود كرديد و ابرهاى نعمت (و رحمت و بركت) را بر (سر) من باراندى، و (در اثر آن) جويبار رحمت خود را به جانب (گلزار زندگيم) روانه ساختى و بر (اندام) من لباس سلامت و عافيت پوشاندى، و چشمهاى بلا و فتنه را كور كردى و پردههاى اندوه را از فراروى من) كنار زدى؛
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.